“Hulpverlening is mij met de paplepel ingegoten”

Interesse voor hulpverlening

Via mijn vader en broer hoorde ik natuurlijk regelmatig de verhalen over de brandweer en de ambulance, vertelt Mariëlle. Ik denk dat mijn interesse voor hulpverlening toen wel een beetje is ontstaan. Daarnaast ben ik iemand die graag voor een ander wil zorgen. Drie jaar geleden ben ik geslaagd voor mijn HAVO examen en heb ik gekozen voor de BMH opleiding. Ik twijfelde eerst nog of de opleiding verpleegkunde toch niet meer bij mij paste, maar na een dagje proef studeren leek mij de BMH opleiding toch veel leuker en afwisselender, geeft Mariëlle aan.

Acute zorg

De eerste twee studiejaren van de BMH opleiding waren erg algemeen. Je maakt kennis met de gezondheidszorg in het algemeen en met de vakgebieden chirurgie en acute hulpverlening (ambulancezorg en spoedeisende hulp (SEH)). Daarnaast leerden we veel op het gebied van medisch handelen en kregen we inzicht in een groot aantal ziektebeelden. In het tweede studiejaar kun je kiezen tussen drie verschillende differentiaties; operatieve zorg, anesthesiologische zorg en acute hulpverlening. Met deze drie verschillende differentiaties richt je je eigenlijk op een bepaalde sector. Omdat ik meer bekend was met de acute zorg heb ik eind jaar twee de keuze gemaakt voor deze differentiatie.

Stage voorbereidend traject

In principe was het de bedoeling om in jaar drie al stage te lopen. Helaas waren er in mijn studiejaar niet genoeg stageplekken beschikbaar voor alle studenten en kon ik dus geen praktijkervaring opdoen, vertelt Mariëlle. De Hogeschool heeft dit proberen op te lossen door een stage voorbereidend traject aan te bieden. Dit hield in dat we elke week meerdere scenario’s uitvoerden met bijvoorbeeld collega’s van de ambulance en de SEH en natuurlijk ook lotussen. Na de scenario’s werd alles uitgebreid met elkaar geëvalueerd.

De juiste vragen stellen

In jaar vier kon ik gelukkig mijn stage lopen bij AZRR. Op dit moment ga ik op donderdag naar school en werk ik aan mijn scriptie. De andere drie dagen loop ik stage bij AZRR. Ook heb ik nog een bijbaantje bij de Huisartsenpost. In het begin was het voor mij voornamelijk ‘meekijken’. Nu doe ik wel echt meer mee. Ik probeer ook de juiste vragen te stellen en ik onderzoek volgens de ABCDE methodiek de patiënt zelf. maar mijn grootste uitdaging is om zekerder te worden in de patiëntencontacten. Dit is voor mij wel het grootste leerdoel en daar werk ik ook hard aan, vertelt Mariëlle. Ik vind het belangrijk om veel te leren. Het plaatje compleet te krijgen, van A tot Z. Je leert alles wel op school, maar in de praktijk zie je het pas echt en dat is soms toch net even anders. Een ‘echte’ patiënt is ook echt anders dan een lotusslachtoffer op school. Nu krijg ik pas echt het goede beeld erbij. Ik vind het leuk om te merken dat ik nu echt wel dingen begint te zien. Ik mag geen voorbehouden handelingen verrichten, maar bijvoorbeeld de overdracht in het ziekenhuis en het invullen van de ritformulieren doe ik wel zelf!

Afstuderen!

In februari ben ik begonnen met mijn stage. In principe duurt hij tot juni en daarna ga ik afstuderen! Als onderwerp voor mijn scriptie heb ik het onderwerp ‘samenwerking tussen de huisartsenpost, meldkamer en ambulance gekozen. Op dit moment ben ik bezig met mijn literatuurstudie en het interviewen van collega’s van alle drie de disciplines. Een uitdagend onderwerp en onderzoek.

Je kunt het verschil maken voor de patiënt

Het mooiste vind ik dat je op dat specifieke moment het verschil kan maken voor de patiënt. Hoewel dit natuurlijk ook een enorme verantwoordelijk met zich meebrengt. Mijn doel is om zekerder te worden van mezelf en ik zou het wel heel leuk en mooi vinden om uiteindelijk op de ambulance terecht te komen!