Na corona steekt een oud spook weer de kop op
We zitten op dit moment overduidelijk in een soort tussenfase. Alles gaat weer terug naar normaal. Daardoor vragen we ons af hoe we die dingen van het ‘normale’ leven van voor corona weer kunnen oppakken. We zien het om ons heen. De ziekenhuizen zijn bezig de opgelopen achterstanden in de reguliere zorg weer in te halen. Wij kijken hoe we de scholingsachterstanden bij ons personeel weer kunnen inlopen. Het zijn de hopelijk laatste perikelen van die langdurige corona-periode.
Toch steekt meteen weer een oud spook de kop op: het personeelstekort. Als de corona-pandemie ons ergens op heeft gewezen, dan is het wel dat we onze gezondheid erg belangrijk zijn gaan vinden en ook de gezondheidszorg meer op zijn waarde zijn gaan schatten. Dan verwacht je ook dat meer mensen in die zorgverlening willen werken en dat de gezondheidszorg nieuwe mensen zou aantrekken.
Voorlopig is dat helaas niet het geval. Nu meer mensen weer verlof willen opnemen omdat de situatie normaliseert, proberen we de gaten die ontstaan te dichten met meer uitzendkrachten. Maar dat blijkt lastig: ook de uitzendbureaus hebben te weinig mensen. Bij onze organisatie moet het personeel aan hoge kwaliteitseisen voldoen en die norm blijven we handhaven. Dat maakt het extra uitdagend om aan goed personeel te komen. Zo loopt onze planning een beetje in het honderd.
Hoewel er maar weinig mensen bij ons weggaan, constateer ik wel dat sommigen al tijdens hun opleiding afhaken. Dat is jammer, want we hebben veel in hen geïnvesteerd om ze aan ons te binden. Er wordt ook nogal wat van het personeel gevraagd: als ambulanceverpleegkundige moet je een goede klinische blik ontwikkelen, maar ook goed met crisissituaties overweg kunnen. Misschien moeten we bij sollicitatieprocedures de selectie nog strenger maken om te voorkomen dat mensen zo snel afhaken.
Aan onze organisatie kan het niet liggen, lijkt me. We vormen als Ambulance Rotterdam-Rijnmond een goed en dynamisch bedrijf, met een solide cao. De ambulanceverpleegkundige krijgt een goede waardering, er zijn tal van aantrekkelijke regelingen, zoals het vitaliteitspact. Dat houdt in dat mensen kunnen kiezen om te minder werken om het langer vol te kunnen houden. Zo kunnen mensen uren sparen om eerder met pensioen te kunnen, tot een maximum van 100 weken. Dat soort voorzieningen is in het leven geroepen met het oog op duurzame inzetbaarheid. Bovendien zorgen we ook goed voor onze mensen, met goede opleidingen en goed materieel. Vanochtend was ik nog bij het inrichten van twee nieuwe ambulances, de nummers tien en elf van dit jaar. Het is onvoorstelbaar welke splinternieuwe voorzieningen die wagens hebben.
Volgens een oude regeling krijgt degene die een nieuwe collega aanbrengt een beloning. Misschien moeten we die regeling weer eens afstoffen. Want dat tekort aan mensen baart me wel zorgen. Op dit moment lijkt er overal tekort aan personeel. De werkloosheid is, zelfs na corona, nog niet vaak zo laag geweest. Wellicht moeten we weer actiever en agressiever campagne voeren. Dat zullen we ook in samenwerking met onze ketenpartners zoals de ziekenhuizen moeten doen omdat de meeste verpleegkundigen daarvandaan komen. Maar we hebben echt geen tijd om nu achterover te leunen. Wij willen nu eenmaal zo goed mogelijk voor onze patiënten zorgen, nu en in de toekomst.
Arie Wijten
Directeur Ambulance Rotterdam-Rijnmond