Ze willen de bazin meenemen!

Vanochtend is er een hoop paniek. De bazin zit te happen naar adem. Ik hoor dat ze iemand aan de telefoon heeft die zegt dat ze een ambulance met spoed gaat sturen. Geen idee wat dat is.

Ik wil uitgelaten worden, dus ik blaf er op los. Maar de bazin wil niet luisteren. Dan hoor ik opeens een hoop kabaal. Er stopt een groot geel ding voor de deur. Daar stappen twee gasten uit. Ik hoor deuren slaan en die gasten komen met een karretje op vier wielen naar mijn deur.

Ik blaf er op los, opzouten jullie! Ze komen hondsbrutaal binnen en willen aan de bazin zitten. Zijn ze helemaal gek geworden. Ik spring op de bank en grom naar die ene lange kerel. Ik doe hem wat. Maar die trekt me onverschrokken aan mijn halsband bij de bazin vandaan. Stiekem ben ik toch wel een beetje bang van hem.

Ik hoor die andere, een kale kerel, zeggen dat de bazin mee moet. Maar dat gaat niet, ik moet echt heel nodig. Ik blaf er op los. Gelukkig, de bazin wil niet mee zegt ze. Dan kan die me eindelijk uitlaten.

Maar die kale zegt dat het echt moet! Ik hoor die lange zeggen dat hij me gaat uitlaten. Brrr! Hij trekt me mee naar buiten en gaat met me lopen. Onderweg heb ik gelukkig de tijd om diverse keren mijn poot op te tillen. En even lekker in de struiken de rest te doen.

Poeh, wat een opluchting. Dat ben ik kwijt. Die lange loopt wel hard zeg, hij heeft haast zeker. Ik ben weer thuis en krijg zelfs brokken van hem. Ik krijg warempel een beetje sympathie voor hem. Helaas moet de bazin mee, das wel balen. Maar die lange zegt dat ze vandaag wel weer terugkomt.

Man man, ik ben versleten, ik ga maar ff pitten. De mazzel!